دِیم جودیت اولیویا دِنچ (انگلیسی: Dame Judith Olivia Dench؛ زادهٔ ۹ دسامبر ۱۹۳۴) بازیگر انگلیسی است. او را یکی از برترین بازیگران زن در بریتانیا دانسته‌اند، که بابت نقش‌های همه‌جانبه‌اش در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی با ژانرهای گوناگون، و همچنین بابت نقش‌های متعددش در تئاتر مورد توجه قرار گرفته‌است. دنچ در طول شش دهه فعالیت افتخارات مختلفی از جمله یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ تونی، دو جایزهٔ گلدن گلوب و شش جایزهٔ فیلم بفتا کسب کرده‌است. دنچ فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۵۷ با کمپانی اولد ویک آغاز کرد. در چند سال بعد، او در چندین نمایشنامه از شکسپیر، در نقش‌هایی چون اوفلیا در هملت، ژولیت در رومئو و ژولیت و لیدی مکبث در مکبث به روی صحنه رفت. اگرچه اغلب کارهای دنچ در این دوره در تئاتر بود، اما او به آثار سینمایی نیز روی آورد و جایزهٔ بفتا به‌عنوان امیدوارکننده‌ترین بازیگر تازه‌وارد را دریافت کرد. او در سال ۱۹۶۸، برای بازی در نقش اصلی سالی بولز در موزیکال کاباره، نظرات بسیار خوبی دریافت کرد. در طی دو دهه بعد، دنچ خود را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین بازیگران تئاتر در بریتانیا مطرح کرد و در تئاتر ملی سلطنتی و رویال شکسپیر کامپنی مشغول به فعالیت بود. او در آن زمان برای حضورش در تلویزیون، که شامل نقش‌های اصلی مجموعه‌های عاشقانه‌ای خوب (۱۹۸۱–۱۹۸۴) و با گذشت زمان (۱۹۹۲–۲۰۰۵) می‌شد، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او به ندرت در فیلم‌ها ظاهر می‌شد و نقش‌های مکمل فیلم‌های برجسته‌ای مانند اتاقی با یک چشم‌انداز (۱۹۸۵) را بر عهده داشت. او برای بازی در نقش اِم در فیلم جاسوسی گولدن‌آی (۱۹۹۵) به شهرت بین‌المللی دست یافت. او این نقش را در هشت فیلم جیمز باند ایفا کرد که برجسته‌ترین آن‌ها در اسکای‌فال (۲۰۱۲) بود و با حضور کوتاهی در اسپکتر (۲۰۱۵) به پایان رسید. دنچ برای به تصویر کشیدن الیزابت یکم در درام عاشقانهٔ شکسپیر عاشق (۱۹۹۸) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او برای فیلم‌های خانم براون (۱۹۹۷)، شکلات (۲۰۰۰)، آیریس (۲۰۰۱)، خانم هندرسون تقدیم می‌کند (۲۰۰۵)، یادداشت‌هایی بر یک رسوایی (۲۰۰۶)، فیلومنا (۲۰۱۳) و بلفاست (۲۰۲۱) نیز نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. او دریافت‌کنندهٔ چندین جایزهٔ افتخاری از جمله بفتا فلوشیپ بوده‌است.