الن برستین (به انگلیسی: Ellen Burstyn) (متولد ۷ نوامبر ۱۹۳۲) بازیگر اهل آمریکا است. او کارش را در تئاتر از اواخر دهه ۱۹۵۰ آغاز کرد، و در دهه بعدی در چندین فیلم و سریال تلویزیونی نقش ایفا کرد.

اجرای برستین در فیلم آخرین نمایش تصویر تولید ۱۹۷۱ او را برای اولین بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن کرد، که باعث شد از آن به بعد به جای نقش مکمل، نقش‌های اول را بازی کند. او برای بار دوم برای نقش خود در فیلم جن‌گیر ساخت ۱۹۷۳ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد، و سپس به خاطر نقش خود در فیلم آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند ساخت مارتین اسکورسیزی، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد.

در سال ۱۹۷۵، جایزه تونی را به خاطر نقش اول خود در تئاتر برادوی همین موقع، سال بعد به دست آورد، و جایزه گلدن گلوب و نامزدی جایزه اسکار را برای نقش خود در نسخه سینمایی نمایش‌نامه دریافت کرد.

از دیگر فیلم‌های معروف او می‌توان به بازی در روزگار آدلین، محوطه، مرثیه ای برای یک رؤیا، روز عضوگیری، اسرار غیبی انجمن خواهرانه یایا، هم‌اتاقی‌ها، یک روز شاد دیگر، فریب‌کار، صدا زدن، باشگاه گورستان، با توجه به گرتا، فرزندان توانا، تمام آرزوهای من و وقتی که مردی زنی را دوست دارد اشاره کرد.