آلیشیا کریستین «جودی» فاستر (انگلیسی: Alicia Christian "Jodie" Foster؛ زادهٔ ۱۹ نوامبر ۱۹۶۲) بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او دریافت‌کنندهٔ افتخارات مختلفی از جمله دو جایزهٔ اسکار، سه جایزهٔ گلدن گلوب و جایزهٔ سیسیل بی. دمیل است. مجله پیپل در ۱۹۹۲ او را زیباترین زن جهان معرفی کرد. در ۲۰۱۶ ستاره‌ای با نام او در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود نصب شد. فاستر فعالیت حرفه‌ای خود را در سه سالگی به‌عنوان مدل آغاز کرد و بازیگری را در سیت‌کام تلویزیونی می‌بری آر. اف. دی (۱۹۶۸) تجربه کرد. اولین حضور سینمایی او در ناپلئون و سامانتا (۱۹۷۲) بود و نقش برجستهٔ خود را در راننده تاکسی (۱۹۷۶) گرفت که در آن نقش یک فاحشهٔ خردسال را ایفا می‌کند و برایش نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. بعد از فارغ‌تحصیلی در دانشگاه ییل، فاستر به نقش‌های بزرگسالانه روی آورد و برای بازی در نقش یک بازمانده از تجاوز جنسی در درام حقوقی متهم (۱۹۸۸) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد. او در ۱۹۹۱ دومین جایزهٔ اسکار خود را برای فیلم ترسناک روان‌شناختی سکوت بره‌ها دریافت کرد که در آن نقش مأمور اف‌بی‌آی کلاریس استارلینگ را به تصویر کشید. او در همان سال کارگردانی را با ساخت کوچک‌مردی به نام تیت تجربه کرد. نقش‌آفرینی فاستر در درام نل (۱۹۹۴) برایش چهارمین نامزدی اسکار را به همراه داشت. دیگر فیلم‌های موفق او در دههٔ ۱۹۹۰ درام عاشقانهٔ سامرزبای (۱۹۹۳)، کمدی وسترن ماوریک (۱۹۹۴)، علمی تخیلی تماس (۱۹۹۷) و درام دورانی آنا و شاه (۱۹۹۹) بودند. او در دههٔ ۲۰۱۰ فیلم‌های سگ آبی (۲۰۱۱) و هیولای پول (۲۰۱۶) را کارگردانی کرد. فاستر برای بازی در تریلر روان‌شناختی شجاع (۲۰۰۷)، کمدی سیاه کشتار (۲۰۱۱) و درام حقوقی موریتانی (۲۰۲۱) نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد که برای فیلم آخری توانست این جایزه را کسب کند.