جفری روی راش (انگلیسی: Geoffrey Roy Rush؛ زادهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۹۵۱) بازیگر استرالیایی است. او یکی معدود بازیگرانی است که توانسته تاج سه‌گانهٔ بازیگری متشکل از یک جایزهٔ اسکار برای فیلم، یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده برای تلویزیون و یک جایزهٔ تونی برای تئاتر را دریافت کند. او برندهٔ دو جایزهٔ گلدن گلوب و سه جایزهٔ فیلم بفتا نیز شده‌است. راش بنیان‌گذار آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی استرالیا است و در سال ۲۰۱۲ استرالیایی سال نام گرفت. راش برای فیلم درخشش (۱۹۹۶) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد و برای نقش‌آفرینی‌هایش در فیلم کمدی رمانتیک شکسپیر عاشق (۱۹۹۸)، درام دورانی قلم‌پرها (۲۰۰۰) و درام تاریخی سخنرانی پادشاه (۲۰۱۰) نامزد دریافت این جایزه شد. او برای بازی در نقش هکتور باربوسا در مجموعه‌فیلم‌های دزدان دریایی کارائیب (۲۰۰۳–۲۰۱۷) نیز شهرت دارد و در فیلم‌هایی با ژانرهای مختلف مانند فیلم تاریخی الیزابت (۱۹۹۸)، بینوایان (۱۹۹۸)، زندگی‌نامه‌ای فریدا (۲۰۰۱)، تریلر مونیخ (۲۰۰۵) و درام جنگی کتاب‌دزد (۲۰۱۳) حضور داشته‌است. راش برای به تصویر کشیدن پیتر سلرز در فیلم تلویزیونی زندگی و مرگ پیتر سلرز (۲۰۰۴) از شبکهٔ اچ‌بی‌او برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. او آلبرت اینشتین را هم در مجموعهٔ تلویزیونی نابغه (۲۰۱۷) به تصویر کشیده‌است. او در سال ۲۰۰۹ برای احیای نمایش‌نامهٔ شاه می‌میرد از اوژن یونسکو برندهٔ جایزهٔ تونی بهترین بازیگر در یک نمایش شد.