مارک آلن رافلو (انگلیسی: Mark Alan Ruffalo؛ زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷) بازیگر آمریکایی است. او بازیگری را در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ آغاز کرد و برای حضور در نمایش این جوانان ما (۱۹۹۸) و فیلم درام می‌توانی روی من حساب کنی (۲۰۰۰) شناخته شد. او نقش اصلی کمدی‌های عاشقانهٔ رفتن از ۱۳ به ۳۰ (۲۰۰۴) و درست مثل بهشت (۲۰۰۵) و تریلرهای در برش (۲۰۰۳)، زودیاک (۲۰۰۷) و جزیره شاتر (۲۰۱۰) را به عهده داشت. او در نقش مکمل فیلم علمی تخیلی عاشقانهٔ درخشش ابدی یک ذهن پاک (۲۰۰۴) نیز حضور داشت. رافلو برای نقش مکملش در نمایش برادوی برخیز و بخوان! در سال ۲۰۰۶ نامزد دریافت جایزهٔ تونی شد. او برای ایفای نقش بروس بنر / هالک در فیلم‌های ابرقهرمانی دنیای سینمایی مارول شامل انتقام‌جویان (۲۰۱۲)، انتقام‌جویان: جنگ ابدیت (۲۰۱۸) و انتقام‌جویان: پایان بازی (۲۰۱۹) به شهرت بین‌المللی دست یافت. رافلو برای ایفای نقش اهداکنندهٔ اسپرم در کمدی-درام بچه‌ها حالشان خوب است (۲۰۱۰) دیو شولتز در فیلم زندگی‌نامه‌ای فاکس‌کچر (۲۰۱۴) و مایکل رزندس در درام اسپات‌لایت (۲۰۱۵) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او در درام تلویزیونی قلب طبیعی (۲۰۱۵) برای بازی در نقش یک نویسندهٔ گی و کنشگر توانست جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم را کسب کند. همچنین برای نقش دوگانه‌اش به‌عنوان دوقلوهای همسان در مینی‌سریال می‌دانم بسیار حقیقت دارد (۲۰۲۰) برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. رافلو از معدود بازیگرانی است که چهار جایزهٔ مهم امی، گرمی، اسکار و تونی را نامزد شده‌اند.