رونالد ویلیام هاوارد (انگلیسی: Ronald William Howard؛ زادهٔ ۱ مارس ۱۹۵۴) کارگردان، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر آمریکایی است. او ابتدا به‌عنوان بازیگر خردسال به شهرت رسید و در دههٔ ۱۹۶۰ بابت بازی در سیت‌کام اندی گریفیت شو توجه عموم را به خود جلب کرد. او بعدها نقش اصلی کمدی-درام دیوارنویسی آمریکایی (۱۹۷۳) و سیت‌کام روزهای خوش (۱۹۷۴–۱۹۸۰) را بر عهده داشت.

هاوارد بعد از آن به فیلم‌سازی روی آورد و چند فیلم را کارگردانی کرد که از میان آن‌ها، کمدی‌های شیفت شب (۱۹۸۲)، شلپ شلوپ (۱۹۸۴)، پدر و مادری (۱۹۸۹) و مقاله (۱۹۹۴) نظر منتقدان را به خود جلب کرد. او در سال ۱۹۹۵ مستند درام تحسین‌شدهٔ آپولو ۱۳ را کارگردانی کرد که نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین فیلم شد. این روند با ساخت فیلم زندگی‌نامه‌ای ذهن زیبا (۲۰۰۱)، درام ورزشی مرد سیندرلایی (۲۰۰۵)، درام تاریخی فراست/نیکسون (۲۰۰۸) و درام ورزشی شتاب (۲۰۱۳) تداوم یافت که مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند. او علاوه بر این، فیلم‌های پرفروشی مانند فانتزی چگونه گرینچ کریسمس را دزدید (۲۰۰۰)، مجموعهٔ اکشن-ماجراجویی رابرت لنگدن (۲۰۰۶–۲۰۱۶) و وسترن فضایی سولو: داستانی از جنگ ستارگان (۲۰۱۸) را کارگردانی کرده‌است.

هاوارد برای ذهن زیبا جوایز اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را کسب کرد و برای فراست/نیکسون بار دیگر نامزد دریافت این دو جایزه شد. در سال ۲۰۰۳ نشان ملی هنر به او اعطا شد. نام او در سال ۲۰۱۳ وارد تالار مشاهیر تلویزیون شد. هاوارد دو ستاره در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود به دلیل مشارکت‌هایش در صنعت تلویزیون و سینما دارد.